| Veröffentlichungen | zur Hauptseite | Inhaltsverzeichnis |


Trobairitz

Der Beitrag der Frau in der altokzitanischen höfischen Lyrik.

Edition des Gesamtkorpus,

 

Tübingen: Niemeyer 1991.

Inhaltsverzeichnis

  Vorwort
 
Vorbemerkung zum Editionsverfahren
 
Konkordanzen
 
Abkürzungsverzeichnis
 
 
I Einleitung
   
1 Zielsetzung
   
2 Terminologie
   
3 Rezeptionsgeschichte und Forschungsüberblick
   
3.1 Kleine Rezeptionsgeschichte (14.-18. Jahrhundert)
3.2 Literaturgeschichten und Anthologien. im 19. Jahrhundert
3.3 Die Trobairitz in der Trobador-Forschung seit 1888
3.4 Die Entwicklung der Trobairitz-Forschung seit den siebziger Jahren
   
   
II Überlegungen zur Frau als lyrischem Ich
   
1 Die Identifikation der Frau als lyrisches Ich
   
1.1 Sprachliche Identifikationskriterien
1.1.1 Feminine Adjektive und Partizipien
1.1.2 Die Benennung des Partners oder der Geschlechtsgenossin
1.1.3 Die direkte Anrede des Partners oder der Partnerin
1.1.3.1 Die Frau und ihr Amic
1.1.3.2 Die Anrede im Dialog
1.1.4 Die Frau stellt sich selbst vor
1.2 Inhaltliche Identifikationskriterien
1.3 Die Textüberlieferung
1.3.1 Überblick über die Handschriften
1.3.2 Frauennamen in den Liederhandschriften
1.3.3 Vidasund razos zu Frauengestalten
1.3.4 Das Bild der Frau in den illuminierten Handschriften
1.4 Anonyme Frauenstimmen
   
2 Die Klassifikation der Texte
   
2.1 Eingrenzung des Textkorpus
2.1.1 Ausschluß traditionell dem Korpus zugeordneter Texte ohne Frauenstimme
2.1.2 Ausschluß der bei den Trobadors zitierten Frauenstimmen
2.1.3 Ausgrenzung der «genres popularisants»
2.2 Die Ordnung des Textkorpus
2.2.1 Die Frau als Dialogpartnerin
2.2.2 Die Frau als alleiniges lyrisches Ich
2.3 Tabellarisches Arbeitskorpus
   
III Einzeldarstellungen
   
1 Trobairitz ohne Textüberlieferungen
   
1.1 Aus der Überlieferungsgeschichte
1.1.1 Die Hofdame von domna N'Agnes
1.1.2 Caudairenga
1.1.3 Die joglaressa Guillelma Monja
1.2 Francesco da Barberino
1.2.1 Blanceman
1.2.2 Gibt es eine zweite Comtessa de Dia?
1.2.3 Lisa de Londres
1.3 Giovanni Maria Barbieri: Guiscarda
1.4 Jehan de Nostredame
1.4.1 Blankaflour alias Blanche oder Flandrina de Flassans
1.4.2 Huguette des Baulx
1.4.3 Marcabruna
1.4.4 Lauretta de Sade und ihre Tante Phanetta de Gantelmes
1.4.5 Die Ehefrau Bertrands de Pezars
1.5 Anton Domenico Norcia: Margarida, Elionors, Sancha und Biatritz, die Töchter Raimon Berenguiers
   
2 Die dialogisierende Frau: tenso, partimen und Coblenwechsel
   
2.1 Das Gespräch von Frau zu Frau
Nr. 1: N'Alaisina Yselda und Na Carenza
«Na Carenza al bèl còrs avenenz»
Nr. 2: N'Almuc de Castelnou und N'Iseut de Capion
«Dompna N'Almucs, si·us plages»
Nr. 3: Domna und Donzela
«Bona domna, tan vos ai fin coratge»
   
2.2 Die Frau als Partnerin des Trobadors

2.2.1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Namentlich bekannte Partnerinnen

Nr. 4: Alamanda und Giraut de Bornelh

«S'ie·us quier conseill, bell'ami'Alamanda»

Nr. 5: La Contessa de Proensa (Garsenda de Forcalquier) und Gui de Cavaillon

«Vos que·m semblatz dels corals amadors»

Nr. 6: Na Felipa und Arnaut Plagues

«Ben volgra midons saubes»

Nr. 7: Na Guillelma de Rosers und Lanfranc Cigala

«Na Guillelma, maint cavalier arratge»

Nr. 8: Na Lombarda und Bernart Arnaut d'Armagnac

«Lombards volgr'eu eser per Na Lonbarda»

Nr. 9: Na Maria de Ventadorn und Gui d'Ussel

«Gui d'Uissel, be·m pesa de vos»

Nr. 10: Ysabella und Elias Cairel

«N'Elyas Cairel, de l'amor»

 

2.2.2

 

 

 

Die sich hinter einer Initiale verbergende Partnerin

Nr. 11: Domna H. und Rofin

«Rofin, digatz m'ades de cors»

 

2.2.3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Anonyme Dialogpartnerinnen

Nr. 12: Aimeric de Peguilhan – Domna [– Amors]

«Domna, per vos estauc en greu turmen»

Nr. 13: Bertran del Pojet – Domna

«Bona dona, d'una re que·us deman»

Nr. 14 und 15: Guillem Rainol d'At – Domna

«Auzir cugei lo chant e·1 crit e·1 glat»

«Quant aug chantar lo gal sus en l'erbos»

Nr. 16: Marques – Domna

«Dona, a vos me coman»

Nr. 17: En Montan – Domna

«Eu veing vas vos, Seingner, fauda levada»

Nr. 18: Peire Duran – Domna

«Midons qui fuy, deman del sieu cors gen»

Nr. 19: Pistoleta – Domna

«Bona domna, un conseill vos deman»

Nr. 20: Raimbaut d'Aurenga – Domna

«Amics, en gran cossirier»

Nr. 21: Raimbaut de Vaqueiras – Domna

«Bella, tant vos ai preiada»

Nr. 22 und 23: Raimon de las Salas – Domna

«Domna, qar conoissenz'e senz»

«Si·m fos graziz mos chanz, eu m'esforcera»

Nr. 24: Uc Catola – Domna

«No ·m pose mudar, bels amics, q'en chantanz»

 

2.2.4

 

 

 

 

 

 

Die Frauenstimme im Rollenspiel

Nr. 25: Guillem de Sant-Leidier: marit – molher

«D'una don'ai auzit dir que s'es clamada»

Nr. 26: Johan de Pennas: guerier guerieira

«Un guerrier per alegrar»

 

 

3

Die Frau als alleiniges lyrisches Ich

 

 

3.1

Die canso

3.1.1

N'Azalais de Porcairagues

 

Nr. 27: «Ar em al freit temps vengut»

3.1.2

Na Bieiris de Romans

 

Nr. 28: «Na Maria, pretz e fina valors»

3.1.3

 

 

 

 

Na Castelloza

Nr. 29: «Amics, s'ie·us trobes avinen»

Nr. 30: «Ia de chantar non degr'aver talan»

Nr. 31: «Mout avetz faich lonc estatge»

Nr. 32: «Per ioi que d'amor m'avegna»

3.1.4

Na Clara d'Anduza

 

Nr. 33: «En greu esmay et en greu pessamen»

3.1.5

 

 

 

 

La Comtessa de Dia

Nr. 34: «Ab ioi et ab ioven m'apais»

Nr. 35: «A chantar m'er de so q'ieu no volria»

Nr. 36: «Estat ai en greu cossirier»

Nr. 37: «Fin ioi me don'alegransa»

3.1.6

Eine kanzonenartige anonyme dansa

 

Nr. 38: «Quan vei los praz verdesir»

 

 

3.2

Coblasund Fragmente

3.2.1

Na Tibors de Sarenom

 

Nr. 39: «Bels dous amics, ben vos puosc en ver dir»

3.2.2

Eine anonyme cobla

 

Nr. 40: «Dieus sal la terra e·1 pais»

3.2.3

Eine anonyme cobla dobla

 

Nr. 41: «Cant me donet l'anel daurat»

 

 

3.3

Der anonyme planh einer Frau

 

Nr. 42: «Ab lo cor trist environat d'esmay»

 

 

3.4

Der salut von N'Azalais d'Altier

 

Nr. 43: «Tanz salutz e tantas amors»

 

 

3.5

Die Frauenstimme im sirventes

3.5.1

Sirventesgegen eine restriktive Kleiderordnung

 

Nr. 44: «Ab greu cossire»

3.5.2

Sirventes gegen Marcabru und die misogynen Trobadors

 

Nr. 45: «No puesc mudar no digua mon vejaire»

3.5.3

Na Gormonda de Monpeslier: Gegen das Rom-sirventes von Guillem Figueira

 

Nr. 46: «Greu m'es a durar quar aug tal descrezensa»

 

 

IV

Schlußwort

 

 

 

Literaturverzeichnis

 

 

 

Wortregister


| Seitenanfang  | Veröffentlichungen |   zur Hauptseite | Inhaltsverzeichnis |